( -
D I [

ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ეფუ ეფფ

ეფფათა

გაღება:
 
„ჰრქუა მას: ე ფ ფ ა თ ა, რომელ არს განეხუნედ“ მრ. 7,34.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9