 |
 | |
ექუა
ქოშინი, ოხვრა, ქშინვა:
- „რომელი რბიოდა და ე ქ უ დ ა ფრიად და აღვიდა თავსა მის მთისასა“ პავლე თებ. 319; „ცხედართა მისთა ზედა ძენ და ე ქ უ ნ“
- O, ზირ. 34,22; სული იგი ჟამსა მას ე ქ უ ნ გულგდებულად, ვითარცა მფრინველი, შეპყრობილი მახითა“ მ. სწ. 225,26. „მიიწია
- მსაჯული იგი... სრბით, ე ქ ჳ თ, ვითარცა ცხენი დიდითა სრბითა“ H— 341,214.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |