ქურა, «საჴმილი», სადნობელი:
- „ბ რ ძ მ ე დ თ ა გამოცადნიან პირნი მახჳლთანი წდობითა“ ზირ. 34,31; „ვითარცა გამოიცადების ბ რ ძ მ ე დ ს ა შინა ვეცხლი და ოქროჲ“ O, – „ვითარცა გამოიცადების ოქროჲ და ვეცხლი სა ჴ მ ი ლ ს ა შინა“ pb., იგ. სოლ. 17,3; „ვითარცა გამოდნის ვეცხლი შორის ბ რ ძ მ ე თ თ ა“ ეზეკ. 22,22; „რომელნი გამოიყვანენ... შოვა ბ რ ძ მ ე თ ი ს ა მისგან რკინისა განმადნობელისა“ III მფ. 8,51; „საზომით ჰბერავნ (ვეცხლის-მჭედელი) - ბ რ ძ მ ე დ ს ა მას“ მ. სწ. 309, 37.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page