( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ

ვაზ-ი

«ნასხლევი», ვენახი:
 
„ვ ა ზ ს ა გამობმულ“ იპ. რომ. -კურთხ. ისაკ და იაკობ. 80,13; განვარდა იგი გარე, ვითარცა ვ ა ზ ი, განჴმა“ C, — „განვარდეს
გარე, ვითარცა ნ ა ს ხ ლ ე ვ ი და განჴმა“ DE, ი. 15, 6; ნაყოფიერი იგი ვაზი ჭეშმარიტისა მის ვენაჴისაჲ H —2251,345v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9