( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ

ვაზრ-ი

საფხეკი, ქლიბი; კეტი, კომბალი:
 
„მოწყჳდნა ტაპარაკითა და ვ ა ზ რ ი თ ა რკინისაჲთა O, II მფ. 12,31; „ვაგრძნობ ცემასა ამას ვ ა ზ რ თ ა ს ა“ ვარ. 809; „ვ ა ზ რ ი თ ა
ოთხგანვე დაშჭირდეს“ ვარ. 809.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9