ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ვ ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ვალ-ი

«თანანადები»:
 
„მიუტეო ყოველი ვ ა ლ ი თჳსი, რომელი თანა ედვას შენი მოყუასსა“ G — „მიუტეო შენ ყოველი თ ა ნ ა ნ ა დ ე ბ ი შენი, რაჲცა
თანა-ედვას მოყუასსა შენსა“ M, II შჯ. 15,2 „მიეც ღმერთსა ვ ა ლ ი ლოცვისა შენისაჲ“ მ.ცხ.306r; „მიუტეოს მცირედი რაჲმე
ვ ა ლ ი ს ა მისგანი თანამდებსა მას“ მ.სწ. 33,27; განვყიდოთ სამკჳდრებელი ჩემი და გარდავიხადოთ ვ ა ლ ი“ H—341,452.
See also: მოვალე
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9