ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ვ ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ვარჯ-ი

ქოჩორი, «თხემი»:
 
„აღმიღო მე ვ ა რ ჯ ი თ ა თავისა ჩემისაჲთა“ O —„აღმიღო მე თ ხ ე მ ი თ ა თავისა ჩემისაჲთა“ pb., ეზეკ. 8,3; „მზრდელი ვ ა რ ჯ ს ა
თმათა თჳსთაცა“ G, რიცხ. 6,5.
See also: ვარჯო(ვ)ან-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9