
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ვაშკარან-ი

«გუდა», «ჭურჭელი», აბგა; საგანძური, სალარო:

„ნურარაჲ გაქუნ გზასა ზედა: ნუცა ვ ა შ კ ა რ ა ნ ი, ნუცა პური“ ლ. 9,3; „ნუ მიიღებთ ... ნუცა ვ ა შ კ ა რ ა ნ ს ა გზასა ზედა“
DE, — „ნუ მოიგებთ... ნუცა გ უ დ ა ჲ გზასა“ მთ. 10,10; „არა იყოს ვაშკარანსა შინა შენსა სასწორი“ მთ. 10,10; „არა იყოს
ვ ა შ კ ა რ ა ნ ს ა შინა შენსა სასწორი“ M,II შჯ. 25,13; „ვ ა შ კ ა რ ა ნ ი ერთი იყავნ ჩუენი“ O, იგ.სოლ. 1,14.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.