( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ

ვაც-ი

«წალი», მამალი თხა; თიკანი: hircus, haedus:
 
„მოიბთ ვ ა ც ი ერთი თხათაგან“ M, ლევიტ. 9,3; „ვ ა ც ი თხათაგან ცოდვათათჳს უფალსა“ G,— წალი ერთი თხათაგან ცოდვათათჳს
უფლისა“ pb., რიცხ. 28,15; „ვ ა ც ი თხათაჲ მოვიდოდა ბღუარით კერძო“ O, დან. 8,5; „ვ ა ც ი სმ(ნი)ერი“ ოქრ.-გურიტ.
226, 25; „მძოვარ იქმნებოდეს ვითარცა ველურნი ვ ა ც ნ ი“ მსკ. 25,7; „შეწიროს... ვ ა ც ი თხათაგან ცოდვისათჳს...“ G,
მოჰგუაროს... წ ა ლ ი თხათაგან ცოდვისათჳს...“ G, ლევიტ. 5,6.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9