( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვაე ვაზ ვაკ ვალ ვან ვაჟ ვარ ვას ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჰ ვაჲ

ვაჭარ-ი

მომსყიდველი; «მოფარდული»:
 
„მსგავს არს სასუფეველი ცათაჲ კაცსა ვ ა ჭ ა რ ს ა,რომელი ეძიებნ კეთილთა მარგალიტთა“ მთ. 13,45; „ვ ა ჭ ა რ ნ ი მისნი
მთავარნი არიან და მფრდელნი მისნი — დიდებულნი“ I, ეს. 23,9; „სხდეს ადგილსა ვ ა ჭ ა რ თ ა ს ა, რომელთა შემოაქუნდა
თევზი სავაჭროდ“ I, ნეემ. 13, 16; ვ ა ჭ ა რ მ ა ნ რაჲ აღასრულოს სავაჭროჲ თჳსი, ისწრაფინ წარსლვად სახედ თჳსად“
A-35,143v; „ძნიად იჴსნეს ვ ა ჭ ა რ ი ცოდვისაგან“ pb., — არცაღა იჴსნეს მ ო ფ ა რ დ უ ლ მ ა ნ თავი თჳსი ურჩულოებისაგან“
O, ზირ. 26,28.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9