 |
 | |
ვახ-ი
«ვაშტი», «ძმაცუვა», გულძვირობა, ცუდის ზრახვა:
- „ვ ა ხ ა დ აღუდგა მას“ M, — აღდგა ვ ა შ ტ ა დ ძმისა თჳსისა“ G, — „ძ მ ა ც უ ვ ა დ აღდგა მას ზედა“ pb., II შჯ. 19,18;
- „ვ ა ხ ი გულსა ედვა აბესალომს ამნონისთჳს“ O, II მფ. 13,32.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |