«ყანა», «აგარაკი», «ველობი», მინდორი:
- „რომელი ვ ე ლ ს ა გარე იყოს“ მთ.24,18; „განვიდე ვ ე ლ ა დ“ M, — „წარვიდე ყ ა ნ ე ბ ა დ“ G, რუთ 2,2; „მომავალი ვ ე ლ ი თ
- (ა გ ა რ ა კ ი თ C)“ DE, მრ. 15,21; „სახლნი ვ ე ლ ი ს ა ნ ი, რომელთა არა იყოს ზღუდე“ G,— სახლნი, რომელნი იყვნეს
- ა გ ა რ ა კ ს ა, რომელთა არა აქუს ზღუდე გარემო“ pb., ლევიტ. 25,31; „დაბანი მათნი ვ ე ლ ო ბ ს ა ზედა: ესთაოლი და სარაჲ“ G,
- ისუ ნ. 15,33; „მოსრა... ნაგები და ვ ე ლ ი“ M —„მოსრა... ნავაჲ და ველობი“ G, ისუ ნ. 10, 40; „წარავლინა იგი ვ ე ლ ა დ თჳსა
- ძოვნად ღორთა“ ლ.15,15; „ხეთა ვ ე ლ ი ს ა თ ა მოსცენ ნაყოფი მათი“ O, ეზეკ. 34,27; „ყოველი თივაჲ ვ ე ლ ი ს ა ჲ განჴმეს“ I,
- იერემ. 12,4; „ვ ე ლ იქმნიან“ ფს. 103,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page