ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ვ ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ველის-ყრდელ-ი

«მდოგუ», ლერწამი:
 
„უცომოჲსა და ვ ე ლ ი ს-ყ რ დ ე ლ ი ს ა თანა ჭამონ იგი“ G,— „უცომოჲთა და მ დ ო გ ჳ თ ა ჭამონ იგი“ pb., რიცხ. 911; „უცომოჲ
ვ ე ლ ი ს-ყ რ დ ე ლ ი ს ა თანა ჭამედ“ O, გამოსლ. 12, 8; მანანაჲ მოგცა... და თქუენ ვ ე ლ ი ს-ყ რ დ ე ლ ს ა გული გითქუმიდა
ჭამად“ H—341,540.
See also: ყრდელ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9