( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც

ვენაჴ-ი

«საყურძენი», «საყურძნე», «ვენაჴოვანი», «სანერგე», ვაზი, ზვარი; «ნასხლევი»:
 
„ვ ე ნ ა ჴ ი ს ა გ ა ნ სოდომისა ვ ე ნ ა ჴ ი მათი“ G, — ს ა ყ უ რ ძ ნ ი ს ა მისგან სოდომელთაჲსა იყო ს ა ყ უ რ ძ ნ ე მათი“
M,II შჯ.32,32; „იქმოდე ვ ე ნ ა ჴ ს ა ჩემსა“ DE, — „იქმოდე ს ა ყ უ რ ძ ნ ე ს ა ჩემსა“ C, მთ.21,28; „ვ ე ნ ა ჴ ს ა შენსა არა
სთესო თითო ფერი“ G, — „ვ ე ნ ა ჴ ო ვ ა ნ ს ა შენსა არა სთესო სხუა ფერი თესლი“ pb, ლევიტ. 19,19; „ვ ე ნ ა ჴ ე ბ ი მათი
გომორელთაგან“ M, — „ს ა ნ ე რ გ ე მათი გომორით“ G, II შჯ. 32,32; „ვითარცა ვ ე ნ აჴ მ ა ნ ვერ გმოიღოს ნაყოფი თავით თჳსით“
DE, ი. 15,4; „არღარა ვსუა ნაყოფისაგან ამის ვენაჴისა“ ლ. 22,18; „მე ვარ ვ ე ნ ა ჴ ი ჭეშმარიტი, და მამაჲ ჩემი მოქმედი არს“
ი. 15,1; „ვითარცა დასცჳვის ვენაჴსა ფურცელი“ I, ეს. 34,4; გამოაბას ვ ე ნ ა ჴ ს ა საჴედარი მისი“ გაბ.-დაჯდ. 134,29; „გუემა
სეტყჳთა ვ ე ნ ა ჴ ე ბ ი მათი“ Շ, ფს. 77,47; „არა არს ყურძენი ვენაჴთა მათთა“ O, იერემ 8,13; „ვითარცა მუშაკმან, რაჟამს იხილის
ვ ე ნ ა ჴ ი ნაყოფისა გამომღებლად, განწმიდის იგი, რაჲთა უმრავლესი ნაყოფი გამოიღოს“ მ.სწ. 313,15; „ვითარცა ვ ე ნ ა ჴ მ ა ნ ვერ
გამოიღოს ნაყოფი თავით თჳსით“ C, —„ვთარცა-იგი ნ ა ს ხ ლ ე ვ ს ა ვერ ჴელ-ეწიფების ნაყოფისა მოღებად თავით თჳსით“ DE, ი.15,4.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9