( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც

ვერხუ

ვერხვი, populus alba:
 
„აღმოვაცენო... ძელქვაჲ და საროჲ და თელა და ვარხჳ“ I, ეს. 41,19; „მუხასა და ვერხუსა ქუეშჱ და ხეთა და საგრილთა“ O, ოვსე 4,13.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9