( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც

ვეშაპ-ი

«ურჩხული», «დევი», კიტი; draco, cetus:
 
„ვეშაპი“ O, — „ურჩხული“ M, ესთ. 11,6; „შენ შეჰმუსრე თავები ვ ე შ ა პ ი ს ა ჲ“ ფს. 73,14; „მოავლინოს...მახჳლი... ვ ე შ ა პ ს ა
მას ზედა, გუელსა დრკუსა“ I, ეს. 27,1; „უბრძანა უფალმან ვ ე შ ა პ ს ა მას და გამოაგდო იონა ჴმელად“ O, იონა 2,11; „მოიყვანოს
ვ ე შ ა პ ი იგი სამჭადურითა“ ეპ.კჳპრ.-აღვს. 230,11; „მუცელსა მას ვ ე შ ა პ ი ს ა ს ა“ მთ.12,40; „ყოს ტყებაჲ ვითარცა
ვ ე შ ა პ თ ა ჲ“ pb., „ყონ ტყებაჲ ვითარცა დ ე ვ თ ა ჲ“ O, მიქ. 1,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9