( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც

ვეცხლის-მოყუარე/მოყუარულ-ი

 
„ვ ე ც ხ ლ ი ს-მ ო ყ უ ა რ ე იყვნეს“ ლ. 16,14; „რომელსა უყუარან გემონი იგი, ვ ე ც ხ ლ ი ს-მ ო ყ უ ა რ უ ლ არს“ მ.სწ. 158,19.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9