ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ვ ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვე ვედ ველ ვენ ვეპ ვერ ვეს ვეტ ვეფ ვეღ ვეშ ვეც
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ვეცხლის-მჭედელ-ი

ოქრომჭედელი:
 
„ვ ე ც ხ ლ ი ს-მ ჭ ე დ ე ლ ი იქმოდა ტაძართა ვეცხლისათა“ საქ. მოც. 19,24; „ცუდად ჭედს ვ ე ც ხ ლ ი ს-მ ჭ ე დ ე ლ ი“
I, იერემ. 6,29; „ეგრეთვე ვ ე ც ხ ლ ი ს-მ ჭ ე დ ე ლ მ ა ნ, რაჟამს გამოადნობნ ოქროსა“ მ.სწ. 309,36.
See also: მჭედელ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9