ვიდრე

1. «სადა», საით, სად:
    

   „ვინაჲ მოხუალ ანუ ვ ი დ რ ე ხუალთ?“ M, —„ს ა დ ა წარხუალ და ვინაჲ მოხუალ?“ G, მსჯ. 19,17; „არა უწყი, ვინაჲ მოვალნ,

   ანუ ვ ი დ რ ე ვალნ?“ ი. 3,8; „აქა ვ ი დ რ ე ხუალ, უფალო?“ პეტრე მოც.44,27; „ვ ი დ რ ე ვიდა ლომი შესლვად“ O, ნაუმ

   2,11. „მიგდევდე შენ ვ ი დ რ ე ც ა მიხუალ“ ლ. 9.57; „ვიდრეცა შევიდოდა“ მრ.6,56.

2. ვინემ, -ზე:
    

   „კაცი უპატიოსნეს იყოს უფროჲს ვ ი დ რ ე ანთრაკი სოფირით“ I, ეს. 13,12; „ღამის-მოყუარჱ არს ვ ი დ რ ე დღისაჲ“ ფიზ. VIII, 2.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.