«ვიდრემდე», «ვიდრე-არღა», სანამ, -მდე; თუ; «მი-»:
- „ვ ი დ რ ე არა პირველად შეკრას ძლიერი იგი“ მთ. 12,20; „ვიდრე ყოფად მ დ ე მისა მუცელსა“ DE, —„ვ ი დ რ ე ა რ ღ ა
- შთავრდომილ იყო იგი მუცელსა“ C, ლ. 2,21; „ვ ი დ რ ე დაფარვად მ დ ე ნავისა მის ღელვათაგან“ მთ. 8,24; „ვ ი დ რ ე
- დღისი არს“ ი. 9,4; აბრაამითგან ვ ი დ რ ე დავითისა მ დ ე“ 1,17; „ბნელსა შინა არს ვ ი დ რ ე აქამო მ დ ე“ I, იოანე 2,9;
- „სისხლითგან აბელის მართლისაჲთ ვიდრე სისხლად მ დ ე ზაქარიაჲსა“ DE, —„სისხლითგან აბელის მართლისაჲთ
- მ ი ს ი ს ხ ლ ა მ დ ე ზაქარიაჲსა“ C, მთ. 23,35.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page