( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვია ვიდ ვიე ვით ვიკ ვინ ვიპ ვირ ვის ვიტ ვიწ

ვიდრემდე, ვიდრემდჱ

«ვიდრე», «ვიდრემდის», სანამდე:
 
„ვ ი დ რ ე მ დ ე შვა ძჱ“ მთ. 1,25; „ვ ი დ რ ე მ დ ე ვარ სოფელსა შინა“ DE, — „ვ ი დ რ ე სოფელსა ამას ვარ“ ი. 9,5; „არა გამოხჳდე
მაგიერ, ვ ი დ რ ე მ დ ე არა მოვიდეს ძმაჲ იგი თქუენი მრწემი აქა“ იპ. რომ.-კურთხ. მოს. 158,16; „ვ ი დ რ ე მ დ ე ვილოცო“ DE, —
„ვ ი დ რ ე მ დ ი ს თაყუანის ვსცე“ C, მრ. 14,32.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9