 |
 | |
ბორბალ-ი
(ბორბლისა) „ნიავქარი», გრიგალი, ქარიშხალი; «მორგუ»:
- „იყო... ბო რ ბ ა ლ ი ქარისაჲ“ DE, „იყო ნ ი ა ვ ქ ა რ ი ქარისა დიდისაჲ“ C, მრ. 4,37; „იწყო ქროლად მის თანა ქარმან
- ბ ო რ ბ ა ლ მ ა ნ“ საქ. მოც. 27, 14; „დამბრუნებელი ფერჴითა თჳსითა ბ ო რ ბ ლ ი ს ა“ pb., — „ფერჴითა თჳსითა იქცევნ
- მ ო რ გ უ თ ა“ Ο, ზირ. 38,32.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |