( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვია ვიდ ვიე ვით ვიკ ვინ ვიპ ვირ ვის ვიტ ვიწ

ვითა

როგორც, როგორ, რომ:
 
„იყო სწავლად მათა ჴელმწიფე და არა ვ ი თ ა მწიგნობარნი მათნი“ მთ. 7,29; „არა უწყი, ვ ი თ ა ვაქებდე ქურივსა მას“ მრთ. D, პეტრე
და ელია 322;„ვ ი თ ა ჴარი ყჳროდის“ მ.ცხ. 32r; „იტყჳნ მამაჲ, ვ ი თ ა...“ ი.-ე. 41,3; „უბრძანა, ვ ი თ ა...“ ი.ე. 32,37;
„ვ ი თ ა შევიდა ეპიფანე სახლსა მათსა“ Sin.—6,132r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9