«ვითარცა», «რა» «ვითარ სახედ», როგორც, როგორ, როცა, სანამ:
- „ვ ი თ ა რ ეტყუ“ მთ. 7,4; „ვ ი თ ა რ წერილ არს ძესა ზედა“ C, — ვ ი თ ა რ ც ა წერილ არს ძისათჳს DE, მრ. 9,11; „ვ ი თ ა რ
- ჰგონებთ თქუენ?“ DE, — „რ ა ს ა ჰგონებთ თქუენ?“ C, მთ. 21,28; ვ ი თ ა რ ანუ ვ ი თ ა რ ს ა ხ ე დ?“ ოქრ. -მარხ. და იონ.
- 103, 14; „ვ ი თ ა რ არა ადრე ჰყოფთ, რასა-ესე ვბრძანებთ?“ B, — „რ ა დ არა ადრე ჰყოფთ ბრძანებულსა ჩუენსა? A. სბსტ.
- 131,26-27;„ვ ი თ ა რ ჯდა იგი მთასა“ C, —„ჯდა რ ა ჲ იგი მთასა მას“ DE, მრ. 13,3; „ვ ი თ ა რ იგი ამას ზრახვიდა ოდენ“ მთ.
- 1,20; „ვ ი თ ა რიგი ამას იტყოდა“ ფლკტ. 136,14.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.