«რაჟამს», «რაჲ», «ვითარ», «გუარი», როგორც, როგორც კი, როცა:
- „ვ ი თ ა რ ც ა მიეახლნეს“ DE, — „რ ა ჟ ა მ ს მიეხლნეს“ C, მთ. 21,1; „ვ ი თ ა რ ც ა იხილეს“ DE, — „იხილეს რ ა ჲ“ C, მთ. 21,15;
- „ვ ი თ ა რ ც ა წერილ არს ძისათჳს, DE,— „ვ ი თ ა რ წერილ არს ძესა ზედა“ C, მრ. 9,12; „ვ ი თ ა რ ც ა გამოვიდოდა იესუ იერიქოჲთ“
- DE, — „ვ ი თ ა რ გამოვიდოდა იერიქოჲთ“ C, მრ. 10,46; „ვ ი თ ა რ ც ა-ი გ ი არონ, ძმაჲ შენი მოკუდა“ pb., — „რომლითა
- გ უ ა რ ი თ ა მოკუდა აარონ“ G, II შჯ. 32.50; „ვ ი თ ა რ ც ა უბრძანა მას ანგელოზმან“ მთ. 1,24; „ვ ი თ ა რ ც ა ესმა ესე ჰეროდე
- მეფესა“ მთ. 2,3; „ვ ი თ ა რ ც ა ესმა ესავს“ იპ. რომ-კურთხ. ისაკ და იაკ. 34,13.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.