«ყოვლით კერძო», ყოველი მხრიდან; სხვა მხრით; «სადითგან»:
- „მოვიდოდეს მისა ვ ი ნ ა ჲ ვ ე (ყ ო ვ ლ ი თ კ ე რ ძ ო DE)“ C, მრ. 1,45; „იწროა ჩემდა ვ ი ნ ა ჲ ვ ე კერძო“ O, დან. 13,22;
- „ვიზრუნო ვ ი ნ ა ჲ ვ ე“ მ. ცხ. 166 v; „უკუეთუ მაქუნდეს ვ ი ნ ა ჲ ვ ე საღუაწი ჩემი“ მ.ცხ. 168r; „ჯერ-არს ბოროტისაგან
- ვ ი ნ ა ჲ თ ვ ე მორეწვაჲ“ O, — „ჯერ-არს ს ა დ ი თ გ ა ნ, ნუთუ უკუეთუ და ბოროტისაგან თანა-მოქცევად“. pb., სიბრძ. სოლ.
- 15,12.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.