( -
D I [

ვა ვე ვთ ვი ვლ ვნ ვრ ვს
ვლა ვლდ ვლე ვლი ვლტ

ვლტოლა

«განშორება», გაქცევა, რბენა:
 
„რომელი-იგი ჩუენგან ი ვ ლ ტ ო დ ა“ B,—„რომელი-იგი გ ა ნ გ უ ე შ ო რ ა ჩუენგან“ A, —სბსტ.136,13; „ი ვ ლ ტ ო დ ე ეგჳპტედ“ მთ.
2,13; „სიჭაბუკისა მათ გულის-თქუმათა ე ვ ლ ტ ო დ ი“ II ტიმ.2,22; „ი ვ ლ ტ ო დ ი ა ნ დღისი“ O, ნაუმ. 2,5; ი ვ ლ ტ ო დ ე ს
ერთბამად“ I, იერემ. 46,21; „ვიდრე ი ვ ლ ტ ი, ჰოი კაცო“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 104, 10; „ე ვ ლ ტ ო დ ე და ნუ ჰყოვნი ადგილსა მას“
O, იგ.სოლ. 9,18; „ვითარცა ვინ ე ვ ლ ტ ი ნ პირსა ბრძოლისასა“ O, ზირ.40,7; „სივლტოლით ი ვ ლ ტ ო დ ი ა ნ წინაშე ჩუენსა“ O, მსჯ.
20,39; „ოხრისა მათისაგან ი ვ ლ ტ ი ე დ ყოველნი“ მ.სწ.13,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9