ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზავ ზაკ ზამ ზან ზარ ზატ ზაფ ზაქ ზახ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ზაკუვა

ვერაგობა, მოტყუება, ფანდი, ღალატობა; «მრავალღონეობა»:
 
„არცა ვ ზ ა კ უ ა ვ თ სიტყუასა ღმრთისასა“ II კორ. 4,2; „ე ნ ი თ ა მათითა ზ ა კ უ ვ ე ნ“ ფს. 5,10; „მ ზ ა კ უ ა ვ ს
მე უშჯულოჲ ესე“ ანდ.-ანატ. 209,20; „ზ ა კ უ ე ს მას და დასცეს იგი სახლსა მას“ O, IV მფ. 12,20.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9