«ზაკულება», «მრავალღონეობა», «სიცრუვე»,«ორგულება», ვერაგობა, ღალატი:
- „ეტყოდა...არა თუ გულითად, არამედ ზ ა კ უ ვ ი თ H—341,649; „რომლისა თანა ზ ა კ უ ვ ა ჲ (ზ ა კ ვ ა ჲ D) არა არს“
- ი.1,47; „ზ ა კ უ ვ ა (სიცრუვჱ DE) არა არს მის თანა“ ი. 7,18; „ყვეს მათცა ზ ა კ უ ვ ი თ“ M,— „ყვეს რაჲმე მათცა
- მ რ ა ვ ა ლ ღ ო ნ ე ო ბ ი თ“ G, ისუ ნ. 9,4; „გუელმან აცთუნა ევა ზ ა კ უ ვ ი თ ა (ზ ა კ უ ლ ე ბ ი თ ა pb.) თჳსითა“
- II კორ. 11,3; „სავსე ხართ ზ ა კ უ ვ ი თ ა (ო რ გ უ ლ ე ბ ი თ ა DE)“ მთ.23,28; „ზ ა კ უ ვ ა ჲ იძმაცჳს“ ფიზ. 1,7;
- „ზ ა კ უ ვ ა ნ ი მათთჳს იზრახებოდეს“ ბ. კეს.-40 მარტ. 116,40; „რაჲთა იესუ ზ ა კ უ ვ ი თ შეიპყრან“ მრ. 7,22; „სავსეო
- ყოვლითა ზ ა კ უ ვ ი თ ა“ საქ. მოც.13,10; „ზ ა კ უ ვ ა ს ა რავდენსა დაურწყავთ საბრჴედ ძმათა ჩუენთა“ მ. სწ. 29,7; „ყვეს
- მათცა ზ ა კ უ ვ ი თ“ M, — „ყვეს რაჲმე მათცა მ რ ა ვ ა ლ ღ ო ნ ე ო ბ ი თ“ G, ისუ ნ. 9,4.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page