ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზავ ზაკ ზამ ზან ზარ ზატ ზაფ ზაქ ზახ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ზაკულ-ი

ცბიერი, «მზაკუვარი»:
 
„მოისპე შენგან პირი ზ ა კ უ ლ ი“ O, იგ. სოლ. 4,24; „იტყოდეს ჩემთჳს ბაგითა ზ ა კ უ ლ ი თ ა“ Շ, ფს. 107,2; „მუშაკნი
ზ ა კ უ ლ ნ ი (მოქმედნი მ ზ ა კ უ ვ ა რ ნ ი Q) გარდაიცვალნიან მოციქულად ქრისტესად“ II კორ. 11,13.
See also: მზაკუ(ვ)არ-ი, მზაკუვარება, უზაკუველ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9