- „ნუუკუე ზ ა მ თ ა რ იყოს“ ფიზ. XV, 23; „ზ ა მ თ ა რ ი იყო“ ი. 10,22; „აჰა ზ ა მ თ ა რ ი წარჴდა“ O, ქება 2,11; „რაჲთა
- წარჴდეს ზ ა მ თ ა რ ი ესე, ამათ ქრისტიანეთა ზედა აღდგომილი“ ვარ. 805; „დააყუდე ზ ა მ თ ა რ ი ესე აღდგომილი“ Sin.—
- 11,231r; „წჳმაჲ ზ ა მ თ რ ი ს ა ჲ მოსცეს მათ“ O, ზაქ.10,1; „არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზ ა მ თ ა რ ს ა“ მთ. 24,20;
- „ზ ა მ თ რ ი ს ა შემოსლვასა ჰაერნი შეიცვალნიან“ მ.სწ. 311,12; „მოკლა ლომი დღეთა ზ ა მ თ რ ი ს ა თ ა“ ფლპ. მოც.8,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page