«ცოდვა», «შეცოდება», დანაშაული; ბრალდება:
- „რაჲ არს ბ რ ა ლ ი ეგე, რომელ იბრალეულეთ წინაშე ისრაჱლისა“ G,— „რაჲ არის ც ო დ ვ ა ჲ ესე, რომელ სცოდეთ წინაშე
- ღმრთისა“ M, ისუ ნ, 22,16; „მოჰგუაროს ბ რ ა ლ ი ს ა მისისათჳს... ვერძი ბ რ ა ლ ი ს ა ჲ “ G, — „შეწიროს უფალსა.
- შ ე ც ო დ ე ბ ი ს ა მისთჳს... ვერძი შ ე ც ო დ ე ბ ი ს ა ჲ pb. ლევიტ. 19,21; „ბ რ ა ლ ი ს ა მისთჳს შეწიროს ღმრთისა
- ვერძი“ ლევიტ. 6,6; „რომელსა თანა არცა ერთსა ბ რ ა ლ ს ა ვჰპოებ“ ანან. 199,11; „არას ვპოებ ბ რ ა ლ ს ა კაცისა ამის თანა“
- ლ. 23,4; „მძიმესა ბ რ ა ლ ს ა დასდებდეს“ საქ. მოც. 25,7; „მრავალი ბ რ ა ლ ი აღუწერიეს შენთჳს“ ფლკტ. 136,12. რომლისა
- ბ რ ა ლ ი ს ა თ ჳ ს რისთვის: „რ ო მ ლ ი ს ა ბ რ ა ლ ი ს ა თ ჳ ს მიეცნეს მამანი ჩუენნი. ბაბილონელთა მახჳლსა?“ ივდ. 8,18.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page