«ვნება», «პასექი, დღესასწაული ჰურიათაჲ», მსხვერპლი:
- „ზ ა ტ ი კ ი (ვ ნ ე ბ ა ჲ DE) ყოფად არს“ მთ. 26,2; „მახლობელ იყო ზ ა ტ ი კ ი იგი ჰურიათაჲ“ C, —„იყო მახლობელ პ ა ს ე ქ ი,
- დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი იგი ჰურიათაჲ“ ი. 11,55; „ყო იოსია მეფემან ზ ა ტ ი კ ი იგი უფლისაჲ იერუსალჱმს“ O, I ეზრა 1,1; „ყვეს
- ზ ა ტ ი კ ი იგი ბალარჯობისაჲ შჳდ დღჱ“ O, I ეზრა 7,14; „შემდგომად ზ ა ტ ი კ ი ს ა აღიყვანოს იგი“ საქ. მოც. 12,4;
- „ზ ა ტ ი კ ა დ ჩუენდა დაიკლა ქრისტე“ I კორ. 5,7; „დაიკლა ზ ა ტ ი კ ა დ ჩუენდა კრავი იგი ღმრთისაჲ“ მ.სწ. 218,25.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.