( -
D I [

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზავ ზაკ ზამ ზან ზარ ზატ ზაფ ზაქ ზახ

ზატიკ-ი

«ვნება», «პასექი, დღესასწაული ჰურიათაჲ», მსხვერპლი:
 
„ზ ა ტ ი კ ი (ვ ნ ე ბ ა ჲ DE) ყოფად არს“ მთ. 26,2; „მახლობელ იყო ზ ა ტ ი კ ი იგი ჰურიათაჲ“ C, —„იყო მახლობელ პ ა ს ე ქ ი,
დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი იგი ჰურიათაჲ“ ი. 11,55; „ყო იოსია მეფემან ზ ა ტ ი კ ი იგი უფლისაჲ იერუსალჱმს“ O, I ეზრა 1,1; „ყვეს
ზ ა ტ ი კ ი იგი ბალარჯობისაჲ შჳდ დღჱ“ O, I ეზრა 7,14; „შემდგომად ზ ა ტ ი კ ი ს ა აღიყვანოს იგი“ საქ. მოც. 12,4;
„ზ ა ტ ი კ ა დ ჩუენდა დაიკლა ქრისტე“ I კორ. 5,7; „დაიკლა ზ ა ტ ი კ ა დ ჩუენდა კრავი იგი ღმრთისაჲ“ მ.სწ. 218,25.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9