
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ზახება

«ჴმა-ყოფა», ძახება, ყვირილი, ღმუილი:

„მოვალს... ზ ა ხ ე ბ ა დ და მისლვად ზედა მტერთა თჳსთა“ O, —„ჴმა-ყოს მტერთა მისთა ზედა“ G, ეს. 42,13; „მტერთა შენთა
ი ზ ა ხ ე ს“ ფს. 82,3; „მეფჱ, რომელი ი ზ ა ხ ე ბ ნ თესლთა ზედა“ O, იგ. სოლ. 30,31; „ვითარცა ლომი ი ზ ა ხ ე ბ დ ე ს“
O, ოვსე 11,10; „ჴმაჲ ზ ა ხ ე ბ ი ს ა ჲ ლომთაჲ O, ზაქ. 11,3; „ჴმისაგან ზ ა ხ ე ბ ი ს ა მისისა (განრყუნა ქუეყანაჲ)“ O, ეზეკ.
19,7.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.