( -
D I [

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზე ზე ზე- ზებ ზეგ ზედ ზეე ზეზ ზეთ ზელ ზემ ზენ ზეპ ზერ ზეს ზეუ ზეშ ზეც ზეწ ზეხ ზეჰ ზეჲ

ზედა-მდგომელ-ი, ზედა-მდგომ-ი

«დადგინებული»:
 
„ჰრქუა... ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ს ა მას მომკალთასა“ M, „ჰრქუა... ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ს ა მომკალთასა“ G, რუთ 2,5;
„ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ნ ი ნაყოფთა დავითის მეფისანი“ M, I ნშტ. 27,31; „ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ვეყო ქალაქსა მას“
I, ეს.37,35; „გყო შენ ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ სახლსა შინა უფლისასა“ I, იერემ. 29,26; „საჭურისი ერთი
ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ი მოღუაწეთა მათ კაცთაჲ“ O, IV მფ. 25,19; „აღვადგინო სახლსა ჩემსა ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ი“
O, ზაქ. 9,8; „დაადგინნა მათ ზედა ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ნ ი საქმისანი“ O, გამოსლ. 1,11; „მოვიდეს მოსესა ყოველნი
ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ნ ი ათასის-თავთა“ pb., —„მოუჴდეს მოსეს ყოველნი დ ა დ გ ი ნ ე ბ უ ლ ნ ი ათასის თავებად“ G,
რიცხ. 31,48.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9