ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზე ზე ზე- ზებ ზეგ ზედ ზეე ზეზ ზეთ ზელ ზემ ზენ ზეპ ზერ ზეს ზეუ ზეშ ზეც ზეწ ზეხ ზეჰ ზეჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ზედაჲს-ზედა

ზედიზედ, ხშირად, მუდამ, «მოსწრაფედ»:
 
„იმარხვენ ზ ე დ ა ჲ ს-ზ ე დ ა“ ლ. 5,33; „პეტრე ჰრეკდა კარსა მას ზ ე დ ა ჲ ს-ზ ე დ ა“ საქ. მოც. 12,16; „რომელი
ზ ე დ ა ჲ ს-ზ ე დ ა ფუცავნ“ O, ზირ. 25,11; „ცილსა ფუცვენ ზ ე დ ა ჲ ს-ზ ე დ ა“ O, —„ფუცვიდენ მ ო ს წ რ ა ფ ე დ“
pb., სიბრძ. სოლ. 14,28,
See also: ზედა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9