«ზარაურთი», ჯუბა:
- „მოსპობს უფალი... ზ ე დ-დ ა ს ა ს ხ მ ე ლ თ ა ს ა ჴ ე ლ ი თ ა“ pb., — „მოუღოს ღმერთმან... ძოწეულები და ზ ა რ ა უ რ თ ე ბ ი“ O, ეს. 3,21.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.