ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზე ზე ზე- ზებ ზეგ ზედ ზეე ზეზ ზეთ ზელ ზემ ზენ ზეპ ზერ ზეს ზეუ ზეშ ზეც ზეწ ზეხ ზეჰ ზეჲ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ზეთ-ი

 
„არა აიღეს მათ თანა ზ ე თ ი“ მთ. 25,3; „შენ გამოსწურო ზ ე თ ი და არა იცხო ზ ე თ ი“ O, მიქ. 6,15; „ზ ე თ ი თავსა ჩემსა
არა მცხე“ ლ. 7,46; „აღმოვაცენო... ხე იგი ზ ე თ ი ს ა ჲ“ I, ეს. 41,19; „იგულე სასანთლე შენი და აღაგე იგი ზ ე თ ი თ ა“
მ.სწ. 290,29.
See also: ზეთთაგან-ი, ზეთის-ხე, ნაზეთავ-ი, საზეთე
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973. 5
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9