«ზეთის ხილი», olea:
- „მოცეცხლნა... ვიდრე ვენაჴებად და ზ ე თ ი ს-ს ა ხ ე ე ბ ა დ მ დ ე“ C, —„მოწვა... ვენაჴი და ზ ე თ ი ს-ხ ი ლ ე ბ ი მათი“
- pb., მსჯ. 15,5; „მოგართუნ შენ ზეთი ზ ე თ ი ს-ხ ი ს ა ჲ“ G, ლევიტ. 24,2.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.