( -
D I [

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზე ზე ზე- ზებ ზეგ ზედ ზეე ზეზ ზეთ ზელ ზემ ზენ ზეპ ზერ ზეს ზეუ ზეშ ზეც ზეწ ზეხ ზეჰ ზეჲ

ზეთის-ხილოვან-ი

«ზეთის-ხეოანი», «ზეთის-ხილი»:
 
„ვენაჴები და ზ ე თ ი ს-ხ ი ლ ო ვ ა ნ ე ბ ი, რომელ არა დაჰნერგეთ თქუენ და სჭამთ“ M, — „ვენაჴოანთა და ზ ე თ ი ს-ხ ე ო ა ნ თ ა,
რომელნი არა დაჰნერგენით, შჭამთ“ G, ისუ ნ. 24,13; „მოჭამნენ ვენაჴნი თქუენნი და ლეღოვანი თქუენი და ზ ე თ ი ს-ხ ი ლ ო ვ ა ნ ი
(ზ ე თ ი ს-ხ ი ლ ი O) თქუენი“ I, იერემ. 5,17.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9