მოზიარე, მონაწილე, მეუღლე, «თანა-ზიარი»:
- „ნუმცა ზ ი ა რ ვარ მე განზრახვათა მათთა თანა“ ფს. 140,4; „ესე ზ ი ა რ არს კაცისა უღმრთჲსა“ O, — „ესე თ ა ნ ა-ზ ი ა რ
- არს კაცისა არაწმიდისა“ pb., იგ.სოლ. 28,24; „სალმობათა მათ ხოლო ზ ი ა რ ხარ“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 109,39; „ჩინებისა მის
- ზეცათაჲსა ზ ი ა რ ნ ო“ ჰებრ. 3,1; „არს მეგობარი ზ ი ა რ ტაბლისა ოდენ“ O, ზირ.6,10; „არამცა ზ ი ა რ ვიყვენით მათ თანა
- სისხლსა მას წინასწამეტყუელთასა“ მთ. 23,30; „მნებავს მოხუეჭაჲ ზ ი ა რ ი ს ა ჲ და მოსულელებაჲ ვაჭრისაჲ“ მ.სწ. 262,20.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page