ტჳრთვა; გაზიდვა, გაწევა:
- „არა ე ზ ი დ ო ს უღელი“ G, II შჯ. 21,3; „ანუ ზ ი დ ვ ი დ ე ს-მეა ორნატსა შენსა ველსა ზედა?“ M, იობ 39,10; „რომელმან
- არა ჰ ზ ი დ ა უღელსა მისსა“ O, ზირ.28,23.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.