( -
[

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზია ზიდ ზით ზილ

ზითევ-ი

(ზითვისა) მზითევი, ქონება, «ენ-ფერნის»:
 
„მისცა იგი ფარაო ზ ი თ ვ ა დ ასულსა თჳსსა“ pb., „მისცა იგი ფარაომან ე ნ-ფ ე რ ნ ი ს (sic.= ზითევი) ასულსა თჳსსა“
G, ისუ ნ. 16,10; „წარგზავნეს რებეკა... და ზ ი თ ე ვ ი მისი“ O, დაბ. 24,59.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9