ზურმუხტი; «სამარაგდო», smaragdus:
- „დაიდგნა საყდარნი ზ მ ა რ ა ი გ დ ო ს სახედ ბრწყინვალედ“ /H —341,144. „ოქროჲთა ლესულსა შთასასუმელი თუალი
- ზ მ ა რ ა გ დ ი ო ნ ი“ O, —„შემკობითა შინა ოქროჲსაჲთა ბეჭედი ს ა მ ა რ ა გ დ ო ჲ ს ა“ pb., ზირ. 35,8 (32,8).
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.