( -
D I [

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზოგ ზოე ზოვ ზომ ზორ ზოს

ზომ-ი

ზომა, სახე; «მოხაზულება»; ოდენი:
 
„ზ ო მ ი მეორისაჲ მის ზღუდისაჲ“ I, ნეემ. 3,19; „მიუძღუანა ზ ო მ ი და მოასწავა მსგავსებაჲ ქმნულებისა მისისაჲ“ O, —
„წარავლინა... მსგავსება სამსხუერპლოჲსა და მ ო ხ ა ზ უ ლ ე ბ ა მისი და ყოველი ქმნულება მისი“ pb., IV მფ. 16,10.
„არა ზ ო მ ი თ მოსცის ღმერთმან სული“ ი. 3,34; „ზ ო მ ი თ ჰყვენ დღენი ჩემნი“ ფს. 38,6; უკუეთუ უმეტეს
ზ ო მ ი ს ა მოვზიდნე... განტყდეს მშჳლდი ესე“ მ.ცხ. 232r; „ნუუკუე ეგევე მოვიპოოთ ზ ო მ ი იგი და კანონი კეთილთაჲ“
Sin. —97,5v; „მზა უყავთ... ზეთი იგივე ზ ო მ ი“ O, II ეზრა 7,22; „ზ ო მ ი სასოებაჲ იყოს ჩემი“ ბალ. 86,12;
„ნუ ვინ მომიგინდების ზ ო მ ა დ წერისათჳს“ H — 2251,204r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9