სწავლება, რჩევა:
- „რომელმან ა ზ რ ა ხ ა ჰურიათა“ C, ი. 18,14; „ა ზ რ ა ხ ე ბ დ ა მათ, თუ ვითარ რაჲ სახით განფხურას თესლი“
- მრთ. E, 258v; „ოდეს ამას ესევითარსა გ ა ზ რ ა ხ ე ბ დ ე ს...“ მ.სწ. 19,35; „ა ზ რ ა ხ ე ბ ნ უმჯობესსა“ მ.ცხ.
- 138r. „არა ისმინე ზ რ ა ხ ე ბ ი ს ა ჩემისაჲ“ M, II ნშტ. 25,16; „ვიჯმნი ზ რ ა ხ ე ბ ი ს ა გ ა ნ შენისა“ მ.ცხ.
- 279v; „არა მივერჩდეთ ზ რ ა ხ ე ბ ა თ ა მისთა ბოროტთა“ მ.სწ. 275,4.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page