ფიქრი, ბჭობა, მოთათბირება, მოსაზრება, «განზრახვა», უბნობა, ლაპარაკი, წარმოთქმა; შეთხზვა, მოგონება:
- „ზ რ ა ხ ვ ი დ ე ს ურთიერთას“ C, — „გ ა ნ ი ზ რ ა ხ ვ ი დ ე ს ურთიერთას“ DE, ლ. 6,11; „სიცრუვესა ზ რ ა ხ ა ვ ნ ენაჲ მისი“
- ფს. 51,4; „მსგავს არს იგი მეძავსა, რომელი სხუასა ზ რ ა ხ ა ვ ნ, და სხუასა უწამწამებნ“ მ.სწ. 90,23; „მრავალ ჟამ ზ რ ა ხ ვ ი დ ა“
- საქ. მოც. 20,11;„ი ზ რ ა ხ ა ფარულად გ ა ნ ტ ე ვ ე ბ ა ჲ მისი“ მთ.1,19; „ი ზ რ ა ხ ე ს ზრახვაჲ ბოროტი შენთჳს“ I, ეს. 7,5;
- „ღრმასა ზრახვასა ჰ ზ რ ა ხ ა ვ თ“ I, 31,6; „ზ რ ხ ვ ი დ ე ს მოკლვად მისა“ საქ. მოც. 9,29; „ვითარ იგი ამას ზ რ ა ხ ვ ი დ ა
- ოდენ“ მთ.1,20; „ნუ ჰ ზ რ ა ხ ა ვ მეგობრისა შენისათჳს ძჳრსა“ O, იგ. სოლ. 3,29; „გული, რომელი ზ რ ა ხ ა ვ ნ გულის-სიტყუათა
- ბოროტთა“ O, იგ. სოლ. 6,18; „რაჟამს განგუეშოროს, ძჳრსა უ ზ რ ა ხ ვ ი დ ი თ“ მ.სწ. 29,9.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page