აზრი, ფიქრი; ზრუნვა; «განზრახვა», რჩევა; ახსნა-განმარტება:
- „ვითარ გულისჴმა-ყო... ზ რ ა ხ ვ ა ჲ იგი“ მთ. 9,4; „იცნოდა გულის-ზ რ ა ხ ვ ა ნ ი მათნი“ ლ. 9,47; „მან იცის ყოველნი
- ძ რ ა ხ ვ ა ნ ი ჩუენნი“ Sin. — 11,5r. „ღრმა არიან ზ რ ა ხ ვ ა ნ ი შენნი“ ფს. 91,6; „რომელი ზ რ ა ხ ვ ა ჲ ჰზრახოთ,
- განაქარვოს ღმერთმან“ O, ეს. 8,9; „ჴორცთა ზ რ ა ხ ვ ა ს ა ნუ ჰყოფთ გულის-სათქუმელ“ ჰრომ. 13,15; „ზ რ ა ხ ვ ა ჲ
- (გ ა ნ ზ რ ა ხ ვ ა ჲ G) ჩემი სათნო გეყავნ შენ“ O, დან. 4,24; „რომელნი იდუმალ ზ რ ა ხ ვ ა ს ა ჰყოფენ“ O, — „რომელნი
- ფარულსა გ ა ნ ზ რ ა ხ ვ ა ს ა ჰყოფენ“ G, ეს. 29,15; „ჩუენებაჲ იხილა ნაბუქოდონოსორ და ზრახვაჲ იგი ჰკითხა ქალდეველთა“
- იპ. რომ.-ქრონ. 238,12.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page