- „ზ უ რ გ ი მათი გარე შეგაქციეს“ O, ნეემ. 9,17; „ზ უ რ გ ი ჩემი მივსცე გუემად“ O, ეს. 50,6; ზ უ რ გ ი მათი შეაქციეს
- შეურაცხებით“ O, ზაქ. 7,11; „განიტეხა ზ უ რ გ ი და მოკუდა“ O, I მფ. 4,18; „ზ უ რ გ ი მისი შეჭურვილ არს ეკლითა“
- ფიზ. 17,3.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.