«უკუანა კერძო», «უკუანაჲთ», უკანით:
- „მოუჴდა იგი ერსა შორის ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო“ DE,— „მოვიდა იგი შორის ერსა მას უ კ უ ა ნ ა კ ე რ ძ ო“ C, მრ. 5,27;
- „მოუჴდა ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო“ ლ. 8,44; „რომელ-იგი არს ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო კარიათარიმსა“ M, — „აჰა უ კ უ ა ნ ა ჲ თ
- კარიათარიმისსა“ G, მსჯ. 18,12; „ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო“ M, — „უ კ უ ა ნ ა ჲ თ“ G, მსჯ. 20,40.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.